Bloed, zweet en tranen..
Allereerst het goede nieuws.. Eindelijk hebben we ze binnen! Onze paspoorten met geldig visa! Met dank aan de bemiddeling van Access Indonesia !!
Het was nog een heel gedoe. Voor een verblijf langer dat 2 maanden heb je een andere visum nodig dan een toeristen visum (visa on arrival). In ons geval gaat het om een sociaal cultureel visum. Hiervoor heb je een uitnodigingsbrief nodig die aan de eisen van de Indonesische ambassade moet voldoen. We hadden een uitnodigingsbrief, maar sinds dit jaar waren de eisen van deze brief aangepast. Hemel en aarde bewogen om een goede brief op tijd te binnen te krijgen. Voor de aanvraag van een visum wordt 3 weken gerekend en natuurlijk leek niks mee te werken. De gene die mij uitnodigde, beantwoordde de mails niet en alle nummers die ik van mijn familie had leken niet meer in gebruik te zijn..
Maar op het laatste moment heb ik mijn 2 lieve nichtjes kunnen bereiken en hebben zij keihard hun best gedaan! Gelukkig kennen zij de gene die mij uitnodigde dus was alles binnen een halve dag geregeld (wat heel snel is in Papua). Handtekening, zegel en stempel, alles was compleet!!!
Dezelfde dag het complete pakketje (incl. onze paspoorten) naar Access Indonesia gestuurd. Ter controle gebeld, kreeg ik een voicemail met het bericht dat ze tot de volgende week woensdag niet telefonisch bereikbaar waren… O nee!!!!! Dacht ik het los te kunnen laten moest ik nog langer in spanning zitten. Goed, een mail gestuurd en natuurlijk werd deze niet beantwoord. Woensdag gebeld en jah, gelukkig! Pakketje was binnengekomen en afspraak ingeboekt bij de ambassade. Eind van die week kreeg ik een mail met het bericht dat ik een week later onze paspoorten met visa terug kon verwachten.
En dat allemaal terwijl ik bezig was mijn stage af te ronden bij de verslavingszorg Noord Nederland (VNN). En zoals een echte student hoort te doen stel je alles uit tot het laatste moment, dat betekende dus dat ik 7 professionaliseringstaken en een eindevaluatie te schrijven had! Gelukkig ben ik een ADHD’er met een goed werkende hyperfocus, dus 21 maart om 00.20 uur leverde ik mijn laatste stuk in bij mijn stagebegeleider, die middag om 13.30 uur hadden we mijn eindgesprek op de Noordelijke Hogeschool Leeuwarden (NHL). Met geweldige cijfers mijn 3e-jaars stage als maatschappelijk werker afgerond.
Giovanni en ik hadden nog 1 dag af te ronden, dat was Giovanni zijn eindgesprek bij SC Cambuur. Helaas verliep dit minder positief af.. Ze hadden besloten hem niet te selecteren bij de D1 selectie van volgend jaar. Helaas pindakaas! Jammer voor hun, maar wij blijven genieten van Giovanni zijn voetbalkwaliteiten bij de D1 van vv Heerenveen.
Giovanni zijn laatste voetbalwedstrijd met de D1 van vv Heerenveen was 1 dag voordat we vertrokken. Het was supergezellig, familie kwam en mijn vriendinnen. Na de wedstrijd heeft Giovanni het team op patat getrakteerd en hebben ze goed afscheid van elkaar genomen. Bedankt Jordy, Bart en Meindert voor dit afgelopen seizoen. En Jordy en Bart, tot volgend seizoen!!