Leo de Zeeuw

Leo de Zeeuw

Oprichter van de SDSP | Fondsenwerving | Externe contacten

Leo richtte in 1995 – samen met Wouter Bronsgeest – de SDSP op. Hij is jarenlang voorzitter geweest en hield zich daarna als secretaris vooral bezig met fondsenwerving, het opbouwen en onderhouden van externe contacten en met de algehele ondersteuning van de SDSP vrijwilligers. In 2013 is Leo tot ‘Lid in de Orde van Oranje Nassau’ benoemd.

“Na mijn studie bosbouw- en cultuurtechniek vertrokken mijn vrouw Lies en ik in 1959 naar het toenmalige Nederlands Nieuw-Guinea. In de Kebarvallei, in het binnenland van de Vogelkop, moest een ontwikkelingsproject worden opgezet, een bosbouw- annex houtverwerkingsbedrijf.  Er was geen bestuur, geen politie, geen dokter, niets. Eén keer in de week kwam er een vliegtuigje met eten en medicijnen. Als het slecht weer was, kwam het vliegtuig niet en moesten we nog een week wachten. Bijna drie jaar hebben we daar gewoond. Deze periode is vormend geweest voor de rest van ons leven. Wij kwamen daar om de mensen zelfredzaam te maken voor de nieuwe wereld, maar zij hebben ons zelfredzaam gemaakt.

In´94 gingen we voor het eerst terug naar de Kebarvallei. Tot onze verbazing was er in veertig jaar tijd maar bar weinig verbeterd.

De kindersterfte was nog altijd 32 procent. We zagen hoe moeders stierven als beesten. Verschrikkelijk. Bij thuiskomst informeerden we bij de grote ontwikkelingsorganisaties en kerken. Er was niemand die specifiek met de problematiek van de binnenlanden bezig was. Het geld dat naar Papua ging, was bestemd voor de kustgebieden. De binnenlanden werden structureel vergeten. We besloten zelf wat te doen. Samen met een groep jonge mensen startten we de SDSP.

Intussen is de SDSP uitgegroeid tot een belangrijker speler. We hebben een behoorlijk netwerk opgebouwd, in Nederland en in Papua. We zijn nog altijd de enige organisatie die zich specifiek richt op de binnenlanden van Papua. Hiervoor moeten we blijven investeren in extra expertise en contacten. Als bestuurslid van de SDSP heb ik daar alle vertrouwen in. Al blijft het natuurlijk een flinke klus. Iedereen doet het immers vrijwillig. Structurele financiering om iemand in dienst te nemen hebben we vooralsnog niet. Gelukkig werken we met veel bijzondere mensen, allen met een flinke dosis doorzettingsvermogen. Dat is belangrijk, want dit werk is een kwestie van lange adem.“

Gerelateerde berichten