Agroforestry in Sorong
door Anton Tromp
Een SDSP project in de sfeer van de landbouw en veehouderij. Het gaat om mensen van de Muyu-stam in Sorong, die door de SDSP gesteund gaan worden. Onze contactpersoon Anton Tromp OSA vertelt:
“…Sinds de stichting van de stad Sorong door de Nieuw Guineesche Petroleum Maatschappij (NNGPM) in 1947 zijn er mensen uit het stamgebied van Muyu-Mandobo in Sorong. De Muyu’s zijn afkomstig van de streek rond Mindiptana in het diepe binnenland van Merauke (Zuid Papoea). De Nederlandse koloniale overheid, in samenwerking met de BPM/NNGPM, had de gewoonte zogenaamde ‘kontrakt-koelies’ voor het grove werk uit het binnenland naar Sorong te brengen, waar ze een contract van enkele maanden, of ten hoogste twee jaar kregen. Na die periode werden ze weer teruggebracht naar hun dorp, en vervangen door een andere groep. Zo kreeg eenieder de gelegenheid de stad te zien, wat geld te verdienen, raakten gezinnen niet ontwricht en kwamen de kampongs niet leeg door urbanisatie.
Sinds begin vijftiger jaren bleven echter toch enkele Muyu’s in Sorong hangen. Ze trouwden met vrouwen van de Raja-Ampat-eilanden, en vonden werk bij de overheid of bij de scheepswerf.
Vanaf 1972, toen een Amerikaanse oliemaatschappij nieuw ontdekte velden begon te exploreren bij Sorong, kwam de stroom van Muyu-gezinnen weer op gang. Enkele van die gezinnen gingen in elkaars nabijheid wonen. Eén van die groepen, verdreven van hun stek door stadsuitbreiding (de aanleg van een vliegveld op de vaste wal), heeft zich gevestigd langs de Intimpura-weg, 18 kilometer buiten Sorong.
De Intimpura-weg is genoemd naar en aangelegd door een Indonesisch-Maleisische houtkapbedrijf dat, zoals vele andere bedrijven tot diep in het binnenland provisorische wegen aanlegt om de boomstammen naar de kust te kunnen transporteren.
Als het oerwoud is leeggeroofd, wordt de weg verlaten en overgedragen aan de locale overheid, die de financiën mist om voor het onderhoud te zorgen. Wegen veranderen in blubberbanen.
Vijf kilometer van de hoofdweg af heeft een groep Muyu’s enkele hectaren grond in optie kunnen krijgen van de eigenaars, de stam Moi (de oorspronkelijke Papua stam rond Sorong). Men heeft schamele hutten gebouwd en is bezig het oerwoud te ontginnen om tuinen aan te leggen om in hun onderhoud te voorzien, en ook door overschotten te verkopen op de Sorong-markt. Iedereen, ook schoolkinderen, moet vijf kilometer lopen naar de grote weg om op de bus te kunnen stappen. Soms kan men met een truck van een houtbedrijf mee rijden.
De eerste prioriteit waar men het huishoudgeld aan besteed, is het bouwen van betere huizen (naast de routine uitgaven, als schoolgeld en medicijnen). Het werk op die tuinen (in totaal vijf hectaren) schiet echter niet hard op omdat het hen ontbreekt aan het nodige gereedschap.
Voor tien ‘voorbeeld-gezinnen’ is nu in samenwerking met de stichting ‘Amkili’ (door enkele Muyu’s uit de stad opgericht) een set gereedschap samengesteld (bijl, schoppen, hak, hark, pikhouweel, kruiwagen, enz.) waarover elk gezin zal kunnen beschikken. De SDSP heeft de aanschaf van deze gereedschappen mogelijk gemaakt.
De 10 gezinnen kunnen nu het land bewerken en grote lappen grond worden nu gebruikt voor de verbouw van groenten en fruit.
Ondergetekende, in samenwerking met de Fransiskus-parochie in Aimas, zorgt voor de coördinatie en begeleiding van het ontwikkelingsproces in het dorp.”
Ton Tromp OSA, Sorong
