Inzending verhalenwedstrijd
Onderstaand verhaal was de inzending van de SDSP voor de Verhalenwedstrijd voor Kleine Goede Doelen 2014 welke door Partin en Wilde Ganzen werd georganiseerd.
Vrijwilligers bieden Papua hoop
Wie Bird’s Head of Vogelkop googelt ziet direct waaraan het gebied zijn naam dankt. Zoom je vervolgens in, dan sta je tot aan je kuiten zowel in de drabbige oerwoudbodem als in het epicentrum van de Stichting Duurzame Samenleving Papua Barat.
De SDSP zet zich hier in voor de inheemse bevolking, de Papoea’s, en hun leefomgeving. De bedreigingen zijn talrijk. Het bewind, gezeteld in het verre Jakarta, wil de provincie Papua flink te gelde maken. Gevolgen zijn grootschalige houtkap en afgravingen, het gebied is rijk aan grondstoffen. Voor de Papoea’s en hun natuurlijke habitat heeft men echter nauwelijks oog. Hen rest inperking van ruimte, vrijheid en perspectief. Het gebied zit om tactische redenen dan ook ‘op slot’; pottenkijkers worden geweerd. Een stille genocide is het gevolg. De wereld? Die weet van niets of kijkt weg.
Maar niet de SDSP! Opgericht in 1995, focust deze club vrijwilligers-met-kennis-van-zaken zich in de regio op gezondheidszorg, educatie, waterhuishouding, biodiversiteit en cultuurbehoud – zonder eigen kapitaal en nauwelijks subsidie. Hoe dan wel? Door fondsen te werven per project, te bemiddelen met het bedrijfsleven, samen te werken met de kerken, door ‘onder de radar’ te opereren en studies te verrichten. Bijvoorbeeld door te onderzoeken wat er van de vele miljoenen euro’s bilateraal hulpgeld overblijft voor het regenwoud en zijn bewoners – weinig, zo blijkt.
Soms gaan de dingen moeizaam of gewoonweg niét. Stroperige bureaucratie (ook de Nederlandse), financiële beperkingen en corruptie eisen hun tol. Maar vaker is er succes. Zo levert momenteel een gerenommeerd Nederlands waterleidingbedrijf, door tussenkomst van de SDSP, een structurele bijdrage aan het welzijn van de lokale samenleving. Niet minder spant men zich in op microniveau, met eigen mensen te velde. Dat leidde tot een reeks opmerkelijke resultaten. Groenten- en fruittuinen werden aangelegd en geëxploiteerd, iets wat de zelfredzaamheid van de lokale bevolking versterkt.
Vrijwilligers gaven diep in de binnenlanden steun, kennis en voorlichting op het gebied van gezondheidszorg, onderwijs en ondernemerschap. Omdat de provincie Papua de hoogste kindersterftecijfers van Indonesië kent, heeft de SDSP zich zeker ook op dit terrein maximaal ingezet. Het wetenschappelijk aantoonbare resultaat is dat de kindersterfte in het hart van de Vogelkop binnen drie jaar is afgenomen van 32 naar 12 procent. Spectaculaire uitkomsten, maar niet genoeg om vrede te hebben met het lot van de inheemse bevolking én hun land. De SDSP is dan ook nog lang niet klaar en blijft de Papoea’s helpen naar een betere toekomst.
