“Uit het slop”

Hoge toppen en diepe dalen. Zoals altijd gaat “het leven in den vreemde niet kabbelend maar als een woeste rivier die enerzijds verkoeld en anderzijds scherpe rotsen bevat”. (Dit is openlijke acquisite als schrijver, contracten kunnen opgestuurd worden naar www.kuku.nl). Ik heb er nog 1: “Van het concert des Papua’s kent niemand zijn program”. Een papua, “heeft liever tien paradijsvogels in de hand dan een in de lucht”. En voorruit de laatste: “de mango valt nier ver van de papuaboom”.

Zoals het hier gaat tikt het klokje nergens. Zo kun je je hier best een week vermaken met slechts 1 bezigheid. Water bijvoorbeeld. Dat hebben we niet en wij proberen een duurzame oplossing voor dat probleem te vinden. Het logement heeft inmiddels aardig wat gasten maar die kijken niet zo blij met al die vliegen om zich heen omdat ze zich niet kunnen wassen. Wij hebben de kraan naar de buren dicht getaped en wablief! We hadden ineens 5 dagen achter elkaar water…. Wat een luxe. Nu dus weer kaduuk. De gemeentelijke waterleiding is zo betrouwbaar al seen pyromaan in een vuurwerkfabriek. Zo betekend “wij komen morgen zekers te weten langs” eigenlijk, “Ik vraag mij af of wij u in dit leven nog zullen tegenkomen”. Maar goed het is maar water. Zulks een klein ongemak is net als gebrek aan voedsel en zuurstof makkelijk te overkomen. Zolang we onze sigaretten maar hebben, zullen we maar zeggen.

Nu heeft het waterleidingbedrijf het ook niet makkelijk. De bewoners van Manokwari zijn nogal creatief in het aftappen van water en elektriciteit. Zo kunnen op een 4 inch leiding duizenden huizen worden aangesloten. Zo hebben wij meerdere malen gemerkt dat via onze buren al het water met slangetjes naar huizen naar beneden werd vervoerd. Wij gaan nu proberen onszelf aan te laten sluiten op de buis van de gouverneur die vlakbij woont. Maar het mannnetje dat dit moet doen komt ook steeds niet opdagen. Er zijn dagen dat wij ons afvragen of er niet stiekem op ons voorhoofd getatoeeerd is: “Wij zijn melaats, blijf uit de buurt”. Andere mannetjes komen namelijk ook niet opdagen hoewel we beloven grof te betalen.

Hoe gaat het verders? We zijn aan het terugkomen van een inzinking. Die van mij betrof het lijdzaam onderwerp te zijn van de malariaparasiet. Vanaf nu aangeduidt als “M de vreselijke”. Ik denk dat ik zeker 6 keer “m de vreselijke” heb gehad binnen een jaar en daar wordt ik niet gezelliger op. Men zegt dat het eerste jaar het ergst is en dat het daarna slechts een keer per jaar raak is. Wel zaak voor mij om rigorous het roer om te gooien en gezondheid prioriteit nummer 1 te maken.
Ellis had een “waar doen we het eigenlijk voor”, dip. Dit schijnt ook heel normaal te zijn na een jaar. Na drie dagen films kijken (Het is nu toch vakantie in verband met einde Ramadan) kwam ze er na “House serie 5” weer bovenop.

Lopende zaken: Prioriteit nummer 1 is continuering van de projecten tot en met 2012. Geld en fondsen moeten we hebben. Dankzij de mensen van de SDSP in Nederland, die naast hun werk nog avonden projectvoorstellen aan het typen zijn hebben we weer wat aanknopingspunten. ILO gaat een training opzetten en wij mogen de kandidaten leveren. Dat betekend dat mensen met skills uit het binnenland kansen krijgen. Deze mensen kunnen dan in het binnenland hun eigen volk zelf training geven of een bedrijfje opzetten. We hebben lijnen lopen met de EU, UNDP, Unicef, de Indonesische overhead en de Nederlandse Ambassade. Wat vooral lastig is om onze aanwezigheid te sponsoren wat nu juist van wezenlijk belang is. Permanente begeleiding voor langere tijd is absoluut noodzakelijk om in papua duurzaam iets van de grond te krijgen. Iets wat door de grote organisaties ook erkent wordt. In het binnenland zijn bijna geen NGO’s structureel actief. Een ander belangrijk punt is dat je verschillende projecten tegelijkertijd moet doen. Je kunt geen gezondheidsproject starten zonder iets aan onderwijs te doen. En je kunt geen onderwijs starten zonder iets aan economische ontwikkeling te doen. Community building voor langere tijd is het antwoord op de problemen in het binnenland.

Nou, wij kunnen meerdere boeken schrijven maar ik zal het vooralsnog maar even bij dit epistel laten. Wij missen jullie en wensen jullie het allerbeste. Wij lezen net dat Jeroen van de Boom zich bij de toppers heeft gevoegd. Wij zijn werkelijk zeer opgelucht dit heugelijke feit te mogen vernemen. Wij zullen het de mensen in Senopi ook meedelen want die waren erg ongerust.

Liefs en drie zoenen (voor de mannen een mannelijke stomp natuurlijk),

E en J

Recente berichten

EK voetbal 2024 in West-Papoea

EK voetbal 2024 in West-Papoea

Tijdens het EK voetbal 2024 kleuren in West-Papoea de straten oranje en overal wapperen Nederlandse vlaggen in de tropenzon. Wat is hier gaande? Daan gaat op onderzoek uit!

Lees meer
Eerste bomen voedselbos Villanova de grond in

Eerste bomen voedselbos Villanova de grond in

OP het terrein van SMK Villanova in Manokwari, realiseert de SDSP i.s.m. The Tree Party en RVO Nederland een voedselbos van 3 hectare. Het doel is de school te versterken in zijn eigen voedselvoorziening onder het motto ‘ieder kind elke dag een stuk vers fruit’.

Lees meer