Tja, het is wel afzien zo met die hitte
dus er gaan behoorlijk wat zweetdruppels mee gepaard,
Maar als je er maar even voor gaat zitten,
Is de klus toch zo geklaard.
Dus ja, lieve kijkbuiskinderen, het Jurgel weblogbericht,
dat jullie heden ten dage bereikt,
is voor de gelegenheid fraai aan elkaar gedicht.
Het is eigenlijk ‘literatuur op rijm’ waar u naar kijkt
Het vraagt echter wel wat van onze creatieve brein
om er de versnaperingen bij te fantaseren
want de taai-taai is al op en, ooooh, die marsepein…
dat moeten wij hier allemaal ontberen!
Nee, hier geen jute zak vol met kado’s
en ook geen knapp’rige pepernoten
wel beschimmelde taai-taai in een verdacht zware doos,
en DAT vinden wij van De Band een beetje kl……
Maar we zien ook voordelen, heus waar
aan deze kant van de oceaan,
want qua Zwarte Pietjes is ’t hier wel voor mekaar:
je ziet ze al van verre staan
Sterker nog: we zagen Sint zojuist nog rijden,
op een tetterende stoomtruck wel te verstaan,
Vergezeld van Zwarte Pieten en 2 mooie meiden,
en een stel Cliniclown Pieten met een duo-baan
Tja, je denkt misschien; die Ellis is niet wijs
maar ik zweer je; ik heb het echt gezien!
Gelukkig heb ik foto’s als keihard bewijs,
Dus dan geloven jullie me misschien
Maar goed, er is heel wat bij te praten,
dus ik zal in de komende coupletten
even die Sint de Sint maar laten,
en de afgelopen maand op een rijtje zetten
Het guesthouse, weet je nog, naast de kliniek
daar moesten nog wat meubels voor gemaakt.
Nou, dat gebeurt nu eindelijk, as we speak,
zodat die klus voor Kerst ook af geraakt
Met de Kerst hebben we hier namelijk volle bak,
een man of 10 zo in totaal,
en die moeten allemaal onderdak,
dus dat moet wel af daar allemaal!
De bisschop himself komt naar Senopi met z’n crew,
en natuurlijk Will en Annemiek,
dan komen er nog es 2 Nederlandse gasten hier naartoe
en een 4 mans Franse kliek
En natuurlijk is ook Grietje van de partij,
die is hier nu al een week of twee.
Met haar hebben we een pittige, leuke meid erbij
en ze praat zelfs al een lekker woordje Indonesisch mee
Steeds meer waterputten worden produktief,
het water gezuiverd door kiezels en zand
Het afwerken is behoorlijk arbeidsintensief,
maar we hebben voldoende mankracht bij de hand
Een schone kampung, dat was Senopi toch nog niet,
dus hebben we met de kids afval door de kampung gesjouwd
Batterijen, plastic, blik en wat eigenlijk niet,
hebben ze met vereende krachten in de afvalzakken gestouwd
‘Als je houdt van schoon, dan ruim je op’
dat is de slogan van ons afval-lied, een echte hit
De kinderen razend enthousiast, de boel staat op zijn kop,
roepend, zingend, de hoofden verhit
Het leukst zijn nog de ‘bazen’ van deze Afval Bond
want we hebben voor elk soort afval een speciale ‘boss’.
Die sjouwt de zak mee en schreeuwt opraap-bevelen rond
en zie je wat over het hoofd, dan ben je de klos
Na afloop is ‘t afkoelen geblazen in de rivier,
de zeep gaat dan van hand tot hand.
Het lijkt wel de Efteling, ze hebben echt plezier,
‘onze kampung is de schoonste van het land!’
Wat hen en ons betreft houden we dit er in:
elke week een ronde met de kids
Ze geven het goede voorbeeld met hun goede zin,
en ze vinden het zelf keigave blits
De auto’s: da’s een verhaal apart,
zo staat er 1 al tijden stil te staan.
Want die wacht op een zeldzaam reserve part
en de ander kon de Api-rivier weer es niet aan
Dat zit zo: door de snelstromende watervloed
en na een vermoeiende rit door de donk’re nacht
zag de chauffeur effe de juiste doorgang niet zo goed
en ook die zandbodem was wellicht iets te zacht…
Toen stond de auto op een wat lullige plek,
tot aan de nok in het woelige water,
tot aan de as verzonken in de drek,
en het werd maar later en later….
Tja, Jurg raakte wel een beetje gespannen
dus hup, uit Senopi, Aprawi en uit het bos,
werden ze opgetrommeld, die sterke mannen
en na een paar uur zwoegen hadden ze hem los
Net op tijd, want de regen hield aan
dus een ieder was al bijna onderkoeld,
maar hadden we toen niets gedaan,
dan was de auto zeker weg gespoeld
Na al die regen, bleef het een tijdje droog
dus werd er in de tuinen weer hard gewerkt
De kool schoot binnen no-time naar kniehoog
dn ook de rest groeit als kool, hebben we gemerkt
Dan de kippen; dat zijn er heel wat
die krijgen maïs die we kopen van de mensen
Koeien, die hebben we hier ook zat,
in de wei die we laten begrenzen
De kliniek draait goed, dat kun je zien,
er wordt meer en meer gepland,
en vanaf januari tweeduizend-en-tien
krijgen we alles van het departement!
We hadden een training over diarree,
en die over AIDS komt er ook weer aan.
Steeds meer mensen doen er mee
en ook de immunisaties blijven gaan
De manik-manik groep wordt behoorlijk fors
zo’n 60 vrouwen onderhand
rijgen armbandjes en bewerken boomschors
en we zoeken graszaden op het land
Oude tradities in ere herstellen,
dat proberen we hiermee ook te doen.
Dus oude vrouwen komen vertellen
hoe de jonkies dat rijgen moeten doen
De ‘nokens’, gemaakt van vezels uit bomen,
bijna verdrongen door nieuwerwets materiaal,
willen we weer terug laten komen
dus struinen we door het bos allemaal
Ricky was hier ook nog, die krullenkop
dat was bijzonder fijn en dikke pret.
We kletsten de oren van elkaars kop
en speelden uren Set!
Met onze gezondheid gaat het goed,
al zal het u niet verbazen,
dat er soms nog kraters prijken op Jurg’s voet,
maar dat zijn gelukkig slechts fasen
Onze privacy is wat beperkt,
dus daar wringt een beetje de schoen
en we hebben inmiddels wel gemerkt,
dat we dan even iets samen moeten doen
Maar dat zijn hier lastige wensen,
want zoek hier de privacy maar es op!
Er zijn namelijk werkelijk overal mensen,
dus dan raakt het samen zijn een beetje in het slop.
Dus verheugen we ons erg op ons aanstaand verlof:
eind januari komen we er weer aan.
Dan zien we iedereen weer en dus vinden we het tof,
om het vliegtuig weer in te gaan.
We wensen jullie alvast vanuit hier
een hele fijne Kersttijd met elkaar
en veel gezondheid, geluk en plezier,
voor het nieuwe jaar.
Inmiddels is het hier al een uur of drie
in de nacht dus, wel te verstaan.
Dus dat ik lettertjes dubbel zie
komt daar misschien vandaan.
Dus eindig ik dit lang gedicht
en bewaar ik die foto’s nog even
want als ik nu mijn ogen niet dicht,
dan heb ik niet lang meer te leven…
Liefs,
(Jurgen &) Ellis